Położone w Alpach Apuańskich kamieniołomy Carrara są jednymi z najbardziej prestiżowych i najlepszych kamieniołomów marmuru. Kamień ten został nazwany przez starożytne ludy Białym złotem. Te kamieniołomy liczą ponad 300 kopalń.
Biały marmur z Carrary
Żyłkowany marmur
Marmur Bardiglio
Marmur przypominający chmurę
Marmur przypominający arabeskę
Posągowy marmur / Posągi z żyłkami
Marmur Calacata
Na całym świecie jest wiele zabytków wykonanych z tego bogatego marmuru: Grecki Panteon, Forum Trajana, Świątynia Jowisza, Świątynia Apollina Platyna, Santa Maria di Fiore, Baptysterium we Florencji, Katedra i Baptysterium w Pizie. Z marmuru Carrary wykonano również Dawida i Pietę Michała Anioła. Osobiście wybrał marmurowe bloki, które chciał wykorzystać w swoich rzeźbach. Te kamieniołomy pracowały głównie dla zainteresowanych za granicą, ponieważ marmur Luni był jednym z najbardziej znanych na świecie. Znani rzeźbiarze i architekci, tacy jak Nicola Pisano i Michał Anioł, byli zachwyceni bogactwem szlachetnego marmuru. Kamieniołomy te pracowały głównie dla zainteresowanych za granicą, ponieważ marmur Luni był jednym z najsłynniejszych na świecie. Znani rzeźbiarze i architekci, tacy jak Nicola Pisano i Michał Anioł, byli zachwyceni bogactwem marmuru z Carrary.
Carrara była centrum wielu ruchów anarchistycznych we Włoszech, zwłaszcza wśród robotników kamieniołomów. W 1894 r. anarchistyczni robotnicy kamieniołomów rozpoczęli strajk na rzecz praw chłopskich. Ruch ten, znany jako Linigiana Revolt, został brutalnie stłumiony przez rząd. Jedną z najbardziej lubianych postaci anarchistycznych we Włoszech był Alberto Meschi, który ma swój własny pomnik upamiętniający na Piazza Gramsci. W 1894 roku The New York Times opublikował artykuł o zaniedbaniu w kamieniołomach marmuru we Włoszech. Robotnicy byli głównie uciekinierami lub byłymi więźniami, gdyż jedynym wymogiem była siła i wytrzymałość.
Jego górnicze początki sięgają roku 155 p.n.e., kiedy powstał pierwszy pomnik z marmuru Polvaccia: nagrobek poświęcony Marco Marcello, konsulowi Włoch. Wydobycie i produkcja marmuru przeszły liczne zmiany. Obecnie kamieniołomy te wprowadziły technologię do procesu eksploatacji, zmniejszając potencjalne ryzyko dla pracowników. Czarne drożdże to jedna z niewielu form życia, które mogą żyć w kamieniołomie Carrary. Grzyb ten potrafi wytwarzać kwasy z glukozy, jak widzimy w Teatrze Dionizosa w Atenach.
Kamieniołomy Carrara są emblematycznym miejscem turystycznym w tym mieście. Istnieje wiele różnych opcji turystycznych zwiedzania tych kopalń, takich jak wycieczki z przewodnikiem lub przejażdżki jeepami. Majestatyczne widoki i wspaniałość marmuru sprawiły, że wielu zwiedzających zaniemówiło. Grupa Cave Michelangelo kierowana przez Franco Barattini and Sons promuje Carrarę i jej kamieniołomy marmuru jako miejsce o znaczeniu kulturalnym. Jej pracownia rzeźbiarska specjalizuje się w reprodukcji marmurowych i klasycznych rzeźb, a także w sztuce współczesnej. Powstały tu słynne dzieła, takie jak rzeźby Paula McCarthy'ego, Maurizio Cattelana, Gio 'Pomodoro, Franka Breidenbrucha, Anny Chromy, Emanuele Giannetti, Daniego Karavana, Hilde Van Sumere czy Jana Fabre'a. Jaskinia Michała Anioła przywróciła międzynarodowy ruch artystyczny z powrotem do Carrary.
Postęp technologiczny całkowicie zmienił produkcję i transport marmuru, czyniąc eksploatację marmuru bezpieczniejszą dla pracowników.
Carrara i jej kamieniołomy były miejscem nagrywania wielu znanych filmów oraz filmów dokumentalnych, takich jak:
- 007 Quantum of Solace — Marc Forster
- Train sortant d'un tunnel autorstwa braci Lumière
- Michelangelo Infinito autorstwa Emanuele Imbucci
- Il Capo – The Chief autorstwa Yuri Ancarani
- Made in Italy autorstwa Fabio Wuytack
-2 December autorstwa Pier Paolo Pasolini