W Gadoni, pomiędzy Barbagie Belvì i Seui, znajduje się klejnot archeologii przemysłowej, tysiące lat historii górnictwa, od neolitu po epokę nowożytną.
Tutaj lud nuragów wydobył podstawowy składnik brązu, który przetopili na statuetki, narzędzia, biżuterię i broń.
Pierwszą osobą, która rozpoczęła badania związane z wykopaliskami i uprawą, był Hiszpan Pietro Xinto. Tunele rzymskie zostały odnalezione przez odkrywców pod koniec XIX wieku, podczas gdy „prawdziwa” działalność przemysłowa miała miejsce na początku XX wieku. Przez większość stulecia, wiodącą rolę we współczesnej „epoce miedzi” odgrywały firmy hiszpańskie, belgijskie, francuskie, włoskie, a nawet amerykańskie. W 1915 r. koncesję uzyskała firma francuska, która poczyniła znaczne inwestycje na modernizację systemów wydobywczych i budowę myjni mechanicznej, która została w pełni uruchomiona w 1920 r. wraz z próbnym systemem flotacyjnym do przeróbki materiałów mieszanych.
Wzdłuż drogi w kierunku wejścia do kopalni zobaczysz wioskę z szeregową zabudową i usługami, od urzędów do stołówki, od kościoła do szkoły, od szpitala do sklepu, aż do budynku dyrekcji z widokiem na te obiekty z niewielkiego wzgórza.
Od czasów prehistorycznych odgrywało kluczową rolę w hutnictwie śródziemnomorskiej, a po nuragikach miejsce to było eksploatowane przez Fenicjan i Kartagińczyków, a następnie przez Rzymian: narzędzia, sztabki i pozostałości kopalń z okresu epoku cesarskiej zostały znalezione. W 1936 r. kopalnia przeszła w ręce Società Anonima Funtana Raminosa, która pomogła stworzyć górniczą wioskę ze szkołą, przychodnią, sklepem i kaplicą poświęconą św. Barbarze.
Istnieje skansen i podziemne muzeum, które można zwiedzać po dokonaniu rezerwacji, z działającymi maszynami, które były wówczas najnowocześniejsze i nadal są w doskonałym stanie.
Celem było zapobiegnięcie trwałemu zamknięciu lub, alternatywnie, przekształceniu zakładów. Dziś dawni górnicy są przewodnikami pomagającymi odkryć kopalnie, które zostały otwarte dla zwiedzających w 2020 roku: uzbrojeni w hełmy można posłuchać ich historii i odwiedzić kopalnie z zakładami przeróbki rudy, część ze 150 tuneli, wykopaliska odkrywkowe, myjnia zachowana w takim stanie, w jakim została pozostawiona w ostatnim dniu pracy, kolejka linowa, małe konwoje kolejowe, mechaniczne łopaty, wiertarki, niezliczona ilość narzędzi, zniszczone czasem przyrządy przypominające o ciężkiej pracy i fragmenty historii górnictwa, które podążają za sobą tunelami, jakby czas się zatrzymał.