Montiferru to historyczny region środkowo-zachodniej Sardynii we Włoszech. Jej nazwa pochodzi od tytułowego masywu wygasłego wulkanu, którego głównym szczytem jest Monte Urtigu (1050 m). Rozciągający się na około 700 km², masyw pierwotnie miał maksymalną wysokość ok. 1600 / 1700 m, później zmniejszona z powodu erozji.
Podczas erupcji wulkanu nastąpiła erupcja wielu różnych law, w tym bazanitu, hawaju, fonolitu, mugearytu, benmoreytu i trachytu, a także niewielkie ilości bazaltowego andezytu i bazaltowego trachyandezytu.
Do dzikiej przyrody należą: dzik, lis, zając sardyński, jeż europejski, łasica, kuna, rzadki żbik sardyński, sęp, czarnowron, sokół wędrowny, dudek, sowa, syczek i inne.
Przykładów takiego konfliktu jest wiele, a kilka powodów zostało przedstawionych jako przyczyny tych konfliktów i opiera się na kontroli strukturalnej różnych rządów.
Skały Montiferru są pozostałością wygasłego kompleksu wulkanicznego o powierzchni około 400 kilometrów kwadratowych (154 mil kwadratowych), który był aktywny od 3,9 do 1,6 miliona lat temu w epokach pliocenu i plejstocenu geologicznej historii Ziemi.
Możesz zacząć od piazza Roma, samego centrum Oristano. Następnie przejdź do dróg drugorzędnych, zatrzymując się na krótką wędrówkę, aby odwiedzić Nuraghe Littu, zanim przejedziesz samochodem Seneghe, kierując się do oszałamiającego wodospadu Sos Molinos, a następnie do miasta Santulussurgiu i dalej do świętego obszaru San Leonardo, gdzie zatrzymamy się na sardyński pack-lunch z serem, czerwonym winem i lokalnymi wędlinami. Niedługo ruszymy dalej na Punta Urtigu, najwyższy szczyt Montiferru, gdzie orzeźwimy się miejscową wodą źródlaną i zobaczymy niesamowity widok na równinę Campidano..
Gospodarka jest zasadniczo wiejska, oparta na rolnictwie i hodowli zwierząt. Flora rozciąga się od śródziemnomorskich zarośli na wybrzeżu, przez drzewa oliwne i owocowe na kontynencie, po sosny i dęby na bardziej wzniesionych partiach.